Przedstawiamy dzisiaj Państwu sylwetkę ANNY EDYK-PSUT.

Pisarka jest tomaszowianką. Ukończyła I LO, Studium Nauczycielskie w Zgierzu i piotrkowską (ówczesną) Wyższą Szkołę Pedagogiczną.
Od dwudziestu lat uczy w Szkole Podstawowej nr 14 w klasach 1-3.
Dekadę temu Anna Edyk-Psut odkryła w sobie potrzebę tworzenia literatury dla dzieci.

Mówi o sobie: "nie wiem, kiedy to się zaczęło, to pisanie z potrzeby serca. Na początku pisałam wierszyki i inscenizacje na potrzeby mojej pracy, a potem znalazłam w bajkach odpoczynek i satysfakcję. Natchnienie znajduję w słońcu, drzewach i kwiatach rosnących w moim ogrodzie, staram się żeby był miejscem intymnym, tajemniczym i niepowtarzalnym. Jestem domatorką, nie kuszą mnie dalekie wyprawy, najchętniej leżę na leżaku, piję kawę i głaszczę psy za uchem. Dobrze, że mam wolne wakacje, bo mogę wtedy pisać (.).

Kariera Pisarki nabrała rozmachu po nawiązaniu kontaktu z tomaszowskim Klubem Literackim "Pod Arkadami" i piotrkowskim Stowarzyszeniem Kulturalnym Klub "Pod Hale" . Od 2004 roku publikuje w prasie, odbywa liczne spotkania autorskie w przedszkolach i szkołach regionu piotrkowskiego. Spotkania te charakteryzują się świetnym przygotowaniem merytorycznym świadczącym o profesjonalizmie Autorki i jej ogromnym talencie pedagogicznym i literackim.

W dorobku Anny Psut znajdują się trzy bogato ilustrowane i pięknie wydane tomiki wierszowanych bajek:

"Bajeczki do poduszeczki" 2004 (wydane wraz z wyborem bajek drugiej Autorki, Haliny Maciejewskiej)

"Bajkowe gwiazdki" 2006

"Dzień na łące" 2007 - tę ostatnią pozycję wydała warszawska Fundacja Dzieciom "Zdążyć z Pomocą". Towarzyszy jej płyta CD, na której można usłyszeć wiersze czytane przez popularnego aktora, Piotra Adamczyka.

Anna Edyk-Psut jest laureatką kilku ogólnopolskich konkursów literackich (należy podkreślić, że w Polsce jest bardzo niewiele konkursów na twórczość dla dzieci). Jej wiersze można usłyszeć w internetowej rozgłośni "BabyRadio". Obecnie ma przygotowaną do druku kolejną książkę dla dzieci wraz z ilustracjami.

Kontakt z Pisarką: annpsut@poczta.onet.pl

 

MUCHA W BARZE

Kiedyś wleciała mucha do baru,
Siadła na krześle pomimo gwaru.
Patrzy wokoło, oczom nie wierzy,
Na każdym stole kilka talerzy,
A na talerzach musze przysmaki:
Świeże kiełbaski, wołowe flaki,
Rosołek z kury, z lukrem racuszki
I w galarecie wieprzowe nóżki.
Pan kucharz wnosi półmiski, wazy,
Bo wciąż gotuje, piecze i smaży.
Kuszą i nęcą zapachy nowe,
Mucha zupełnie straciła głowę
I przefrunęła na brzeg talerza,
Na którym kotlet rumiany leżał.
Myślała:
"Najem się należycie".
Ale nieomal straciła życie.
Jadłospis świsnął tuż przy jej skrzydle,
A klient krzyknął:
"Cóż to za bydlę!".
W tej samej chwili wezwał kucharza:
"Czy w waszym barze często się zdarza,
By na kotletach siadały muchy
I napychały bezkarnie brzuchy?".
Zmieszany kucharz gościa wysłuchał,
Packę na muchy wyjął z fartucha
I pacnął w talerz tak nieudolnie,
Że sos poplamił fartuch i spodnie.
I choćby nawet ktoś nie dowierzał,
Zniknęło całe danie z talerza.
Kotlet poleciał na stronę prawą,
Tam, gdzie się panie raczyły kawą.
Ziemniaki puree z koperkiem młodym
Do czyjejś siwej przylgnęły brody,
A marcheweczka z groszkiem zielonym
Na wszystkie cztery trysnęła strony.
Tak się skończyła historia z muchą,
Choć jej to wszystko uszło na sucho.

                                                      PIES POD SKLEPEM

                                            Siedział smutny pies pod sklepem:
                                            "Chyba w domu czekać lepiej.
                                            Lecą na mnie deszczu krople,
                                            Pan jest w sklepie, a ja moknę.
                                            Nie pogonie nawet kotów,
                                            Bo przypięto mnie do płotu".
                                            Drzwi się otworzyły z piskiem:
                                            "Ktoś w siateczce wyniósł kiszkę.
                                            Ktoś parasol niesie wielki,
                                            A w koszyczku ma serdelki!
                                            Tam pantofle na szpileczkach
                                            I malutka torebeczka.
                                            Węch mnie nie zawodzi chyba?
                                            Wewnątrz jest wędzona ryba".
                                            "Gdybym nie był psem z kulturą,
                                            To porwałbym torbę którąś
                                            I w bezpiecznym miejscu jakimś
                                            Zjadłbym wszystkie z niej przysmaki".
                                            "Ciężki jest psi los pod sklepem,
                                            Nawet po łbie nikt nie klepie.
                                            Nikt nie pożałuje psinki,
                                            Nie da rybki, nie da szynki".
                                            Drzwi pisnęły znowu w sklepie,
                                            A psi ogon się telepie.
                                            Skąd nastroju nagła zmiana?
                                            Pies w drzwiach spostrzegł swego pana.