Sałasiński Mirosław , Badziukiewicz Beata : Vademecum pedagoga szkolnego :
szkoła dziś i jutro. - Warszawa : WSiP, 2003

    Książka ta jest przewodnikiem dla pedagoga szkolnego, który w swej pracy jest samotny zawodowo. Czasami ma do pomocy psychologa, co pozwala dzielić obowiązki i zadania. Niestety, realia szkoły polskiej są takie, że obecność psychologa w placówkach szkolnych jest znikoma. Wobec powyższego, pedagog musi radzić sobie sam z problemami, wątpliwościami, obawami, niepokojami, jakie niesie praca z młodym, wchodzącym dopiero w dorosłe życie, niedoświadczonym człowiekiem, jakim jest uczeń. Dlatego powstała ta książka, jako wsparcie w pracy dla pedagoga szkolnego. W dodatku autorami jej są dwaj pedagodzy, pracujący w liceach ogólnokształcących. Książka ta, to wynik ich osobistych doświadczeń, działań, przemyśleń, porywów złości i melancholii a także gorących, choć czasem nierealnych, życzeń, które towarzyszą im w pracy pedagoga szkolnego.
    Na kartach 22 rozdziałów omawianego przewodnika Mirosław Sałasiński i Beata Badziukiewicz poruszają priorytetowe sprawy, bardzo ważne w pracy pedagoga.
    Czytelnicy powinni zwrócić szczególną uwagę na rozdziały (11-13) traktujące o relacjach: pedagog szkolny - uczniowie, pedagog szkolny - rodzice, pedagog szkolny - nauczyciele. Autorzy zamieścili w tych rozdziałach rady i spostrzeżenia o tym, jak nie powinien zachowywać się pedagog szkolny, aby nie zniechęcić do siebie ucznia; o tym, co musi zrobić - aby jego kontakty z rodzicami uczniów były nie tylko poprawne, ale konstruktywne, łamiące stereotyp pedagoga jako osoby wiedzącej i mogącej wszystko, na rzecz bycia partnerem rodziców w walce o dobro ich dziecka; o tym wreszcie, jakie relacje muszą panować między pedagogiem szkolnym a wychowawcą, tj. musi wystąpić współpraca, a nie wypieranie; współdziałanie, a nie wyręczanie; porozumienie, a nie działanie za plecami.
    Następne rozdziały (14-16) traktują o najczęstszych problemach, z jakimi styka się pedagog szkolny w swojej pracy na rzecz ucznia. Podzielone są one na 3 grupy:
a) problemy szkolne:
- złe oceny,
- wagary,
- złe zachowanie,
- agresja,
- strach przed szkołą,
- konflikt z nauczycielem,
- konflikt w klasie,
- presja negatywnych wzorców,
- uzależnienia (narkotyki, alkohol, nikotyna),
- " wyścig szczurów",
b) problemy rodzinne:
- samotność w rodzinie,
- brak porozumienia,
- alkohol w rodzinie,
- przemoc w rodzinie,
- molestowanie seksualne,
- rodzina rozbita,
- wydarzenia dramatyczne,
- brak czasu,
- bezrobocie i ubóstwo,
c) problemy osobiste:
- problemy z nauką,
- jestem do niczego,
- brak zainteresowań,
- kłopoty towarzyskie,
- nikt mnie nie kocha; jestem sam(a) na świecie,
- chcę się podobać,
- problemy uczuciowe,
- problemy z alkoholem,
- problemy z narkotykami,
- problemy z seksem,
- molestowanie seksualne,
- trauma,
- ubóstwo.
    Ważny, szczególnie dla nauczycieli - wychowawców, jest rozdział 18 traktujący o zjawisku dysleksji wśród uczniów. Pokazuje on metody przeciwdziałania tej chorobie. Autorzy pokusili się również o umieszczenie spisu tytułów książek przydatnych pedagogowi szkolnemu w jego pracy.
    Książka Mirosława Sałasińskiego i Beaty Badziukiewicz : "Vademecum pedagoga szkolnego" jest godna polecenia jako przewodnik dla pedagoga szkolnego oraz nauczyciela - wychowawcy w ich ciekawej, acz bardzo trudnej i odpowiedzialnej pracy.

Sztejnberg Aleksander : Podstawy komunikacji społecznej w edukacji.
- Wrocław : Wydawnictwo "ASTRUM", 2002

    Publikacja ta przeznaczona jest dla osób interesujących się zagadnieniami komunikacji społecznej. W szczególności skierowana jest do nauczycieli różnych typów szkół zreformowanego systemu edukacji (podstawowych, gimnazjów, liceów profilowanych i szkół zawodowych). Będzie także przydatna dla nauczycieli akademickich oraz studentów różnych specjalności, interesujących się zagadnieniami komunikacji edukacyjnej na różnych szczeblach kształcenia.
    W książce tej autor przedstawia różnorodne zagadnienia dotyczące komunikacji społecznej, ze szczególnym uwzględnieniem komunikacji edukacyjnej. Dotyczą one między innymi:
- istoty komunikacji społecznej oraz jej różnych modeli;
- metody programowania neurolingwistycznego (NLP) i opartego na niej modelu komunikacji;
- systemów reprezentacji wykorzystywanych przez ludzi w procesie komunikowania się;
- różnych stylów komunikacyjnych nauczycieli;
- komunikacji werbalnej i niewerbalnej nauczycieli i uczniów w klasie szkolnej;
- efektywnego wykorzystania w edukacji podstawowych rodzajów działalności komunikacyjnej, tj. mówienia, słuchania, czytania, pisania.
    Nauczycieli powinien zainteresować w szczególności rozdział 4, prezentujący problem komunikacji w klasie szkolnej. Na początku rozdziału dokonano analizy kompetencji komunikacyjnych nauczyciela. Następnie porównano proces komunikacji w organizacji z komunikacją edukacyjną (między nauczycielem a uczniem) w klasie szkolnej. Rozpatrzono wpływ komunikacji edukacyjnej na tworzenie właściwego klimatu klasy szkolnej.
    W dalszej części rozdziału autor zwraca uwagę na wpływ, jaki wywierają zachowania niewerbalne nauczyciela na jego relacje z uczniami. Dalej przedstawia charakterystyczne sieci komunikacji nauczyciela z uczniem w określonej sytuacji dydaktycznej.
    Aleksander Sztejnberg podaje charakterystykę języka jako narzędzia komunikacji. Omawia również podstawowe formy działalności komunikacyjnej w klasie szkolnej, czyli takie czynności, jak: mówienie, słuchanie, czytanie i pisanie.
    Książka Aleksandra Sztejnberga : "Podstawy komunikacji społecznej w edukacji" jest godna polecenia. Dostarcza ona szerokiej wiedzy, niezbędnej do realizacji skutecznej i efektywnej komunikacji edukacyjnej, a co za tym idzie, podniesienia jakości nauczania w każdej klasie nowoczesnej, zreformowanej polskiej szkoły.